Werken bij Furore volgens Rosan Prins: ‘Al vanaf mijn eerste dag voel ik dat er ruimte is om te groeien’

‘Voordat ik vorig jaar bij Furore aan de slag ging, werkte ik bij een bedrijf waar niet zoveel ruimte was voor persoonlijke groei. Terwijl ik dat wel graag wilde, want het is niet alsof je na je opleiding uitgeleerd bent. Hoe anders was dat toen ik daarna bij Furore terechtkwam! Kennisdeling is hier heel belangrijk en ik leer ontzettend veel van mijn collega’s. Al vanaf mijn eerste dag voel ik dat er ruimte is om te groeien.’

De kar trekken

‘Inmiddels werk ik hier ruim anderhalf jaar en ik zit helemaal op mijn plek. Ik ben nog steeds werkzaam op mijn eerste klus als applicatiebeheerder bij het UMC Groningen, maar ik verveel me absoluut niet. Ik vind het juist fijn dat ik de tijd heb om écht in de materie te duiken, en ik heb recent ook de kans gekregen om de kar te trekken van een klein project. Bij dit project implementeren we onderzoeksdata van de KNO-afdeling in het EPD. Daardoor hoeven de zorgverleners de data straks nog maar één keer te registreren en krijgen de onderzoekers er efficiënter toegang tot, waardoor de zorg weer een beetje beter wordt.’

Verbeteringen in de workflow

‘Bijdragen aan de verbetering van de zorg is voor mij een van de belangrijkste aspecten van mijn werk. Een drijfveer, eigenlijk. De gezondheidszorg kan heel hectisch en druk zijn, en ik kan me voorstellen dat het voor een zorgverlener veel frustratie oplevert als er iets in het EPD niet werkt. Als ik dat werkproces dan kan versoepelen, bijvoorbeeld door te zorgen dat een formulier op een plek staat die beter in de workflow past, dan geeft mij dat echt voldoening. Uiteindelijk moet het EPD zorgverleners immers ondersteunen, niet dwarsbomen. Want alleen dán kan de zorgverlener meer tijd besteden aan de patiënt. Dat is natuurlijk het hoofddoel.’

Inspiratie van collega's

‘Bij het UMCG werk ik samen met één andere Furore-collega. Doordat Furorianen vooral bij klanten werken, zie je je Furore-collega’s vaak minder dan je ziekenhuiscollega’s. Maar áls je ze dan weer ziet, bijvoorbeeld tijdens een kennisdeling, kwartaalmeeting of een uitje, is het ontzettend leuk om weer bij te praten en een update te krijgen over de projecten van anderen. Daar kijk ik altijd erg naar uit, ook omdat het inspiratie biedt voor toekomstige kansen.

Ik zou bijvoorbeeld ooit nog wel aan een grote Epic-implementatie willen meewerken. Epic is veel zelfbouw, dus in zo’n traject moet je heel bewust nadenken over vragen als: hoe ziet de afdeling eruit? Wat voor gebruikers zijn het? Wat moeten ze wel en niet kunnen? Bij het UMCG ben ik nu vooral reactief problemen aan het oplossen, terwijl zo’n implementatie veel proactiever is. Dat lijkt me een ontzettend leuke uitdaging.’

Helemaal zelfverzekerd

‘Ik heb weleens de neiging om me te richten op wat ik allemaal nog níét weet. Bij Furore weten ze mij voor veel Epic vraagstukken te vinden, maar zo ervaren voel ik me lang niet altijd. Toch merk ik dat ik de laatste tijd steeds vaker denk: hé, ik weet ook heel veel wél. Als het me bijvoorbeeld na lang proberen lukt om een ingewikkelde melding op te lossen, voel ik me helemaal zelfverzekerd. Zo van: zie je wel, ik kan het wél. En daardoor denk ik dan de volgende dag: wat voor probleem of melding ik vandaag ook krijg, ik kom er vast wel uit. Die groei in mijn zelfvertrouwen heb ik echt aan Furore te danken.’