Ons vakgebied en de continuïteit van onze dienstverlening

Een jaar of zes geleden, maakte ik voor het eerst en persoonlijk kennis met een salesconsultant van Amazon. Benieuwd naar wat de mogelijkheden waren van hun Public Cloud oplossing AWS. Ik liet mij vergezellen door een tweetal architecten, die beide tot de beste in hun soort worden beschouwd. Na een korte introductie over en weer, vertelde de betreffende consultant globaal over de onbegrensde mogelijkheden van AWS en hun toen al bewezen trackrecord. Zoals een goede sales betaamt, vroeg hij vervolgens naar onze omgeving en de uitdagingen die wij daarin tegenkomen. Dit ging al snel over onze private cloud oplossing, die zeer succesvol als High Available / High Performance platform wordt ingezet voor een scala aan bedrijf kritische toepassingen van onze opdrachtgevers. In een oplopende garantie van performance en beschikbaarheid leveren wij deze diensten van brons tot goud niveau. Op mijn vraag wat de garanties zijn die AWS geeft op deze non-functionals antwoordde hij prikkelend: “Daar geven wij geen garanties voor, dat regel je zelf”. Na een korte demonstratie van het platform, uitleg over regio’s, availability zones en datacenters waren wij alle drie flabbergasted. Ik maakte mij ondertussen vooral zorgen over ons vakgebied en de continuïteit van onze dienstverlening en probeerde mij voor te stellen waarmee wij onze opdrachtgevers in de toekomst van dienst zouden zijn. Het beeld dat ik daarbij had, was dat de consultant van de toekomst vooral iemand was die een zo gedetailleerd mogelijk beeld van alle beschikbare diensten in AWS in zijn hoofd zou hebben, zodat hij deze als bouwblokken in elkaar zou klikken. Het kennen van de bibliotheek was key, zo dacht ik. Het vergelijk met een stage die ik in het verre verleden had gelopen was snel gemaakt: op enig moment beproefde ik mijn talent als programmeur en kwam ik er namelijk na dagen programmeren achter dat deze functie al in de bibliotheek van het ontwikkelplatform beschikbaar was..

In de afgelopen zes jaar heb ik mijn beeld over de consultant van de toekomst enkele malen moeten bijstellen. Nadat ik in eerste instantie dacht dat onze toegevoegde waarde voor onze opdrachtgevers zou zitten in het kennen en kunnen spelen met de bouwblokken (lees services), bleek de meeste toegevoegde waarde te zitten in het automatiseren van het platform: “Infrastructure-as-a-code”. Met de adoptie van de DevOps way-of-working werd dit ook nog eens bevestigd. Dat was schrikken, want dit betekende dat het profiel van onze infraconsultants een belangrijke switch zou moeten maken naar dat van een programmeur. Een slager brood laten bakken leek ongeveer dezelfde uitdaging. Maar ook deze verwachting moest ik weer bijstellen: inmiddels volledig overtuigd van de transitie naar de Public Cloud, kwam ik in een AWS training tot de conclusie dat de traditionele scheiding tussen Dev en Ops profielen is verdwenen. Om te automatiseren hebben onze consultants de vaardigheid van scripten nodig en moeten zij beschikken over “in depth” kennis van zeer geavanceerde infrastructuur. Een T-shape profiel dat een brede interesse en skillset vereist en daarmee ook weer uniek is voor onze opdrachtgevers. Respect voor jullie die hier succesvol in zijn! De echte cloud-kunstenaars brengen zelfs iets van de magie terug die heel vroeger om ICT heen hing en toveren een platform om tot een dynamisch en bijna organisch op haar omgeving reagerend systeem.

Dat er ondertussen nog steeds kandidaten aan mijn virtuele bureau aanschuiven die geen idee hebben over de impact van cloud op hun (toekomstige) werkzaamheden en wat er van hen verlangd gaat worden, is ronduit verontrustend. Hoe kunnen wij hen behoeden voor een Nokia toekomst in smartphone en wearables tijd?