Omdat u geen Superman/-Woman hoeft te zijn…

Van bestuurders verwachten we vaak het bovenmenselijke. Dat ze rust uitstralen en ‘in control’ zijn. Dat ze de nieuwste gadgets gisteren hebben geïmplementeerd in de eigen processen en systemen. En dat ze ook nog eens sturen op basis van heldere keuzes die hen als leiders worden toegedicht. Maar hé: hoe realistisch zijn die verwachtingen?

27 februari 2017   |   Nieuws   |   Door: Conclusion

Deel

Superman1

Als bestuurder heeft u het momenteel niet altijd even gemakkelijk. Aan de ene kant is dat de tijd, de periode waarin we leven. Hierin moeten we leren omgaan met een groeiend aantal incidenten. Steeds sneller wordt zichtbaar wat de effecten zijn van onze handelingen. En dus zal er steeds sneller optimaal moeten worden geacteerd. Grenzen tussen privé en zakelijk vervagen in de digitale wereld om ons heen. Accountability is geen holle frase meer nu Facebook’ers en Twitteraars in staat zijn om binnen luttele seconden een tegenvallende ervaring groot uit te meten. Onze Pavloviaanse reactie is om direct in te grijpen, regels te maken en debatten te voeren. Om uiteindelijk steeds verder te verzanden in een onbestuurbaar moeras.

Superman

Naar de organisatie van morgen

Tegelijkertijd wordt er ook nog het volgende van u verwacht: dat u in staat bent om de nieuwste gadgets ‘gisteren’ geïmplementeerd te hebben in de eigen processen en systemen. Snel en simpel. En dat vraagt nogal wat - omdat het impliceert dat u uw organisatie op deze verandering voorbereidt. Dat gaat over cultuur, methoden en technieken, maar ook - keihard - over IT. Zo worden elke klantervaring, elk proces, elk systeem dagelijks langs de meetlat gelegd. Collega’s en klanten verwachten het beste, tegen de scherpste prijs, tegen excellente service.

Van ‘in de silo’ naar ‘buiten de silo’

Verreweg de meeste bestuurders werken nog binnen de klassieke, silo-georganiseerde organisatie. Herkent u dit? Dan zult u ook moeten omgaan met het feit dat klantervaringen door de keten héén gaan. Dus acteren buiten de ‘silo’. In onze digitale wereld draagt namelijk iedereen bij aan het succes en daarom is ook iedereen belangrijk. Dit ‘belangrijk maken van iedereen’ is de eerste stap als het gaat om verandering. Maar vervolgens is de primaire verandering er zelf ook nog.

Geen van ons is een superheld 

Het op de juiste manier laten verlopen van veranderingen vereist een heel andere manier van leiderschap dan het voorzitten van stuurgroepen. Er wordt van u verwacht dat u op inhoud meedenkt en de implicaties van besluiten zelf overziet. Sturen op proces is niet meer van deze tijd. Nee, als bestuurder moet u sturen op basis van heldere keuzes die u als leider worden toegedicht. En dat is lastig, want ook bestuurders weten niet alles. Niemand van ons is superman of superwoman.

Een duik in het diepe 

Daarom moeten bestuurders af en toe als leider in het diepe durven springen en besluiten durven nemen op basis van partiele informatie. Maar uiteindelijk ook voor de teams gaan staan in de momenten dat het zwaar en lastig is. Bestuurders zijn als leiders de personificatie van de verandering. Moeilijk… zeker. Leuk… absoluut!

Kansen in onzekerheid

We leven in onzekere tijden, dat klopt. En onzekerheid is een voedingsbodem voor angst. Toch geeft onzekerheid ook kansen. Kansen voor die bestuurders die verder durven kijken dan de waan van vandaag. En met een open blikveld de onzekerheid omarmen. Hebt u daar wel oren naar? Dan daag ik u graag verder uit met een Dare To Disrupt workshop! The future is yours!

Ook onzekerheid omarmen? Laat u inspireren.